یکی از رویدادهای مهم مالی که در گزارشهای مالی نیز باید شناسایی شود، استهلاک داراییها میباشد. استهلاک از جمله اقلام تعهدی سود میباشد که ذاتا اثر منفی بر سود حسابداری دارد. اقلام تعهدی به دو بخش بلندمدت و کوتاهمدت تقسیم میشوند که استهلاک از اقلام تعهدی بلندمدت محسوب میشود. علاوه بر این، اقلام تعهدی از نظر قابلیت اعمال قضاوت ذهنی به دو بخش اختیاری و غیراختیاری تفکیک میشوند. محافظهکاری از جمله سیاستهای مالی محسوب میشود که بر اساس قضاوت ذهنی در گزارشگری مالی اعمال میشود. بنابراین سیاست محافظهکاری باید بیشتر بر روی استهلاک اختیاری اعمال شود. اتخاذ رویکرد محافظهکارانه دارای منافعی است که کاهش تمایل جانبدارانه مدیریت، کاهش یا به تعویق انداختن مالیات پرداختنی، کاهش دعاوی حقوقی، انعقاد قراردادهای کارا، کاهش فشارها و تهدیدات رقابتی، کاهش هزینههای سیاسی و افزایش کیفیت اطلاعات مالی از مهمترین آنها محسوب میشوند (واتس 2003، داروغ 1993 ، احمد و همکاران، 2002، فلسام 2009، کردلر و شهریاری 1388، غفارلو 1390 و سازمان حسابرسی 1386).
در قبال همه این منافع، محافظهکاری هزینههایی نیز دارد که غفارلو (1390) مهمترین آن را کاهش انتظارات از عملکرد آتی واحدهای تجاری میداند. باتوجه به مطالب بیان شده، این سوال مطرح میشود که با وجود این مزایا و معایب برای محافظهکاری، در گزارشگری استهلاک این رویکرد اتخاذ میشود یا خیر؟ و در صورت اتخاذ این رویکرد اثرات آن به چه شکل خواهد بود؟
1-2-تشریح و بیان موضوع
این پژوهش به بررسی رویکرد اتخاذی در گزارشگری استهلاک از اجزای اقلام تعهدی سود و اثرات اتخاذ رویکرد محافظهکارانه یا جسورانه بر متغیرهایی چون بازدهی بازار، وجود فرصتهای رشد آتی، رابطه ارزشی سود و پایداری سود میپردازد. اتخاذ رویکرد محافظهکارانه در گزارشگری مالی، به مزایا و منافع آن واحد تجاری بستگی دارد. محافظهکاری مزایای متنوعی دارد که از مهمترین آنها افزایش قابلیت اتکای صورتهای مالی، کاهش تمایل جانبدارانه مدیریت در ارائه اطلاعات جانبدارنه، کاهش یا به تعویق انداختن مالیات، افزایش رابطه ارزشی سود وکاهش فشارها و تهدیدات رقابتی را میتوان نام برد.
در مقابل همه این منافع، محافظهکاری هزینههایی نیز دارد که مهمترین آن کاهش انتظارات از عملکرد آتی واحدهای تجاری میباشد (غفارلو،1390). حال این سوال مطرح میشود که با وجود این مزایا و هزینههای اتخاذ رویکرد محافظهکارانه در گزارشگری استهلاک، رویکرد محافظهکارانه اتخاذ میشود یاخیر؟
از طرف دیگر استانداردهای حسابداری، تهیهکنندگان صورتهای مالی را به رعایت خصوصیات کیفی اطلاعات مالی ملزم میکنند که از جمله مهمترین این خصوصیات کیفی، قابلیت اتکای صورتهای مالی میباشد. از اجزای خصوصیات کیفی قابل اتکا بودن، رعایت اصل محافظهکاری میباشد. از جمله مواردی که رعایت اصل محافظهکاری توصیه شده است، گزارشگری استهلاک میباشد. رایان (2006) بیان میکند که محافظهکاری در گزارشگری استهلاک یعنی بیشتر بودن شتاب استهلاک حسابداری از استهلاک اقتصادی. اما در استاندارد حسابداری داراییهای بلندمدت بیان شده است که در شناسایی استهلاک روشی باید اتخاذ شود که استهلاک حسابداری متناسب با الگوی کسب انتفاع از داراییها باشد. به عبارت دیگر استهلاک حسابداری باید با استهلاک اقتصادی برابر باشد. با این توضیحات، همچنین این سوال مطرح میشود که در عمل و از دیدگاه عملی تئوری حسابدری، رویکرد محافظهکارانه در گزارشگری استهلاک وجود دارد یا خیر؟ با توجه به بیشتر بودن منافع اتخاذ سیاست محافظهکارانه، انتظار میرود در گزارشگری استهلاک نیز رویکرد محافظهکارانه اتخاذ شود.
در این پژوهش اثرات اتخاذ رویکرد محافظهکارانه بر بازدهی بازار سهام نیز مورد بررسی قرار گرفته است. محافظهکاری یکی از معیارهای کیفی اطلاعات مالی است که با رعایت آن، کیفیت اطلاعات مالی نیز بیشتر میشود، زیرا تمایل مدیران در ارائه اطلاعات جانبدارانه و بیشتر نشان دادن سود و داراییها خنثی میشود. علاوه بر این، مالیات را کاهش داده یا به تعویق میاندازد (واتس،2003) و فشارها و تهدیدات رقابتی را کاهش میدهد (غفارلو،1390). بنابراین از این بعد باعث افزایش بازدهی بازار شرکت میشود، زیرا ریسک اطلاعاتی واحد تجاری را کاهش میدهد. اما از بعد دیگر، انتظارات از عملکرد آتی را کاهش میدهد و سپس بازدهی بازار سهام شرکت را کاهش میدهد (غفارلو،1390 و فلسام، 2009). حال این سوال مطرح میشود که اتخاذ رویکرد محافظهکارانه باعث افزایش بازدهی بازار میشود یا کاهش آن؟ با توجه به متنوع و بیشتر بودن مزایای محافظهکاری نسبت به هزینه آن، انتظار میرود واحدهای تجاری که در گزارشگری خود رویکرد محافظهکارانه اتخاذ میکنند، بازدهی بازار بیشتری داشته باشند.
در ادامه نقش گزارشگری محافظهکارانه استهلاک در ارائه اطلاعات محرمانه مدیریت مورد ارزیابی قرارگرفته است. در این قسمت به دنبال بررسی این موضوع هستیم که گزارشگری محافظهکارانه استهلاک نشاندهندهی وجود فرصتهای رشد آتی بالاتر میباشد یا خیر؟ فلسام(2009) اظهار میدارد شرکتهایی اقدام به اتخاذ رویکرد محافظهکارانه میکنند که عملکرد آتی برتری داشته باشد زیرا محافظهکاری هزینههایی دارد که مهمترین آن کاهش انتظارات از عملکرد آتی میباشد (غفارلو،1390) و در صورتی که واحد تجاری همزمان با عملکرد آتی برتر، رویکرد محافظهکارانه نیز اتخاذ نماید، در این صورت هزینه اتخاذ رویکرد محافظهکارانه حداقل خواهد بود. انتظار این است که ارتباط بین گزارشگری محافظهکارانه استهلاک و معیار فرصتهای رشد آتی مثبت باشد.
بخش بعدی این تحقیق به بررسی ارتباط بین گزارشگری محافظهکارانه استهلاک و رابطه ارزشی سود اختصاص یافته است. مفاهیم نظری گزارشگری مالی بیان میکنند که محافظهکاری از جمله اجزای قابلیت اتکای صورتهای مالی و از جمله مهمترین خصوصیات کیفی اطلاعات مالی به شمار میرود. لذا با رعایت این اصل، کیفیت اطلاعات مالی افزایش یافته و ارزش اطلاعات مالی بیشتر میشود. به عبارت دیگر اتخاذ رویکرد محافظهکارانه و رعایت اصل احتیاط، ارزش اطلاعات مالی را بهبود میبخشد. بنابراین این سوال مطرح میشود که آیا با اتخاذ رویکرد محافظهکارانه در گزارشگری استهلاک، ارزش اطلاعات مالی بیشتر میشود یا خیر؟
آخرین بخش پژوهش نیز به بررسی ارتباط بین گزارشگری محافظهکارانه استهلاک و پایداری سود میپردازد. واتس (2003) اظهار میدارد که مهمترین دلیل تقاضا برای اتخاذ رویکرد محافظهکارانه از سوی ذینفعان، کاهش تمایلات جانبدارانه مدیریت در ارائه اطلاعات یکجانبه میباشد. به عبارت دیگر محافظهکاری، مدیریت سود را کاهش میدهد. بنابراین این سوال مطرح میشود که آیا اتخاذ رویکرد محافظهکارانه
خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir
در گزارشگری استهلاک، پایداری سود را کاهش میدهد یاخیر؟
1-3- اهمیت و ضرورت انجام تحقیق
با توجه به وجود منافع و مزایای متفاوت در اتخاذ رویکرد محافظهکارانه، این سوال مطرح میشود که آیا در گزارشگری استهلاک، رویکرد محافظهکارانه وجود دارد یاخیر؟ و اثر سیاست گزارشگری استهلاک بر روی عواملی چون بازدهی بازار سهام، نقش سیاست اتخاذ شده در گزارش استهلاک در ارائه اطلاعات محرمانه مدیریت یا وجود فرصت های رشد آتی، نقش سیاست اتخاذ شده در رابطه ارزشی اطلاعات مالی، و پایداری سود چگونه خواهد بود؟
1-4- نتایج مورد انتظار و اهداف اساسی پژوهش
انتظار میرود با توجه به بالابودن منافع اتخاذ سیاست محافظهکارانه نسبت به هزینههای آن، در گزارشگری استهلاک نیز سیاست محافظهکارانه اتخاذ شود و با توجه به این که محافظهکاری منجر به افزایش خصوصیات کیفی اطلاعات مالی میشود، انتظار میرود بازدهی بازار سهام نیز با اتخاذ سیاست محافظهکارانه در گزارشگری استهلاک بیشتر شود و با توجه به این که واحدهای تجاریای اقدام به اتخاذ سیاست محافظهکارانه میکنند که عملکرد آتی بالاتری داشته باشند، لذا انتظار میرود شرکتهایی که در گزارشگری استهلاک رویکرد محافظهکارانه اتخاذ میکنند، فرصتهای رشد آتی بالاتری نیز داشته باشد. علاوه بر این، اتخاذ رویکرد محافظهکارانه با افزایش کیفیت اطلاعات مالی، رابطه ارزشی اطلاعات مالی را نیز بیشتر میکند اما انتظار میرود با کاهش تمایلات جانبدارانه مدیریت در ارائه اطلاعات یکجانبه، پایداری سود نیز کاهش یابد.
1-5- استفادهکنندگان از نتایج پایاننامه
نتایج این تحقیق میتواند مدیران و تصمیمگیران واحدهای تجاری را در اتخاذ سیاست مناسب برای گزارشگری استهلاک یاری دهد. علاوه بر این میتواند تأثیر اتخاذ سیاست محافظهکارانه یا جسورانه را در عواملی چون بازدهی بازار سهام شرکت، ارائه اطلاعات محرمانه و وجود فرصتهای رشد آتی، رابطه ارزشی اطلاعات مالی و پایداری سود را برای فعالان بازارهای مالی، سهامداران، سرمایهگذاران، اعتباردهندگان و تحلیلگران مشخص سازد.
1-6- فرضیههای تحقیق
این تحقیق از شش بخش تشکیل شده است. بخشها و فرضیههای مرتبط با هر یک از آنها در ادامه آورده شده است.
1-6-1- بررسی ارتباط بین اجزای اقلام تعهدی سود از جمله قلم تعهدی استهلاک و جریانهای نقد جاری
فرضیه اول: “در بررسی ارتباط بین اجزای اقلام تعهدی سود، بین استهلاک حسابداری و جریانهای نقدی جاری ارتباط منفی و معنادار وجود دارد.”
1-6-2- بررسی ارتباط بین اجزای اقلام تعهدی سود از جمله قلم تعهدی استهلاک و جریانهای نقدی آتی
فرضیه دوم: “در بررسی ارتباط بین اجزای اقلام تعهدی سود، بین استهلاک حسابداری و جریانهای نقدی آتی ارتباط منفی و معنادار وجود دارد.”
1-6-3 – بررسی ارتباط گزارشگری محافظهکارانه استهلاک با بازده سهام
فرضیه سوم: ” شرکتهایی که در گزارشگری استهلاک، رویکرد محافظهکارانه اتخاذ میکنند، بازده بازار سهام بیشتری نیز دارند.”
1-6-4- نقش گزارشگری محافظهکارانه استهلاک در ارائه اطلاعات محرمانه مدیریت و وجود فرصتهای رشد آتی
فرضیه چهارم: “بین گزارشگری محافظهکارانه استهلاک و فرصتهای رشد آتی ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد.”
1-6-5 – بررسی ارتباط بین گزارشگری محافظهکارانه استهلاک و رابطه ارزشی سود
فرضیه پنجم: “بین گزارشگری محافظهکارانه استهلاک و رابطه ارزشی سود رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.”
1-6-6- بررسی ارتباط بین گزارشگری محافظهکارانه استهلاک و پایداری سود
فرضیه ششم: “بین گزارشگری محافظهکارانه استهلاک و پایداری سود رابطه منفی وجود دارد.”
1-7- روش تحقیق، جامعه آماری و نمونه آماری
این تحقیق از لحاظ همبستگی و روششناسی، از نوع شبهتجربی و در حوزه تحقیقات پسرویدادی و اثباتی حسابداری قرار دارد. این تحقیق با استفاده از اطلاعات واقعی صورت میگیرد و چون میتواند در فرآیند استفاده از اطلاعات کاربرد داشته باشد، لذا نوعی تحقیق کاربردی محسوب میشود. روش پسرویدادی روشی است که در آن، تحقیق با استفاده از اطلاعات گذشته و مطالعه روابط گذشته متغیر وابسته و متغیرهای مستقل به بررسی روابط بین آنها میپردازد. به عبارت دیگر روش پسرویدادی روشی است که از روی اطلاعات گذشته و از روی معلول، به یافتن علت احتمالی میپردازد. اطلاعات موردنیاز این تحقیق، با مطالعه صورتهای مالی و یادداشتهای همراه صورتهای مالی جمعآوری شده است. جمعآوری دادهها با استفاده از نرمافزار پایگاه دادهای تدبیرپرداز و برداشت مستقیم آنها از صورتهای مالی صورت گرفته است. صورتهای مالی شرکتها نیز از وب سایت سازمان بورس و اوراق بهادار تهران استخراج شده است. جهت آزمون فرضیههای تحقیق، پس از انتخاب شرکتهای نمونه و جمعآوری اطلاعات مربوطه، این اطلاعات با استفاده از نرمافزار صفحه گسترده اکسل پردازش شده و سپس با استفاده از نرمافزار spss اقدام به آزمون فرضیهها گردیده است. مدلهای مورد استفاده در این تحقیق نیز از نوع رگرسیون خطی چندمتغیره هستند.
جامعه آماری عبارتست از کلیهی عناصر و افرادی که در یک مقیاس جغرافیایی(جهانی یا منطقهای) دارای یک یا چند صفت مشترک باشند(حافظ نیا، 1382، ص 119). جامعه آماری این تحقیق کلیه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد که از سال 1380 لغایت 1389 در بورس فعال بودهاند. جامعه آماری شامل 37 گروه صنعت میباشد. در این تحقیق همزمان از اطلاعات صنایع طبقهبندی شده در بورس اوراق بهادار تهران و شرکتهای عضو هر یک از این صنایع استفاده شده است.
نمونه مورد استفاده در این تحقیق با استفاده از روش حذفی انتخاب شده است. بنابراین شرکتها باید ویژگیهای زیر را داشته باشند تا عضو نمونه منظور شوند:
- سال مالی شرکت منتهی به پایان اسفند باشد.
- شرکتهای عضو نمونه تا قبل از اسفند سال 1380 در بورس تهران پذیرفته شده باشند؛ زیرا تهیه صورت جریان وجوه نقد از سال 1380 الزامی شده است و برای تفکیک استهلاک به دو بخش اختیاری و غیراختیاری از اطلاعات 10 ساله (1389- 1380) شرکتها استفاده شده است.
- به علت نیاز به بازدهی و نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری، معاملات بازار سهام شرکتها نباید بیشتر از 4 ماه وقفه زمانی داشته باشند.
- شرکتها نباید جزء گروههای صنعت واسطهگری مالی مانند بیمه و بانک باشند. زیرا ماهیت فعالیت اینگونه از شرکتها متفاوت از سایرین میباشد.
- شرکتها نباید از اعضای هولدینگ گروههای صنایع باشند. زیرا سود و بازدهی اینگونه از شرکتها تابع سایر شرکتهای عضو هر یک از گروههای صنایع میباشد.
- اطلاعات موردنیاز برای هر یک از شرکتهای انتخابی در دسترس باشد.