:
واقعیت این است که بحث کنترل جمعیت قبل از انقلاب هم در ایران وجود داشته ولی این امر همواره با مخالفت فقهای شیعه روبرو شده است. لذا بعد از انقلاب هم مقامات عالی نظام در مخالفت با رژیم گذشته، همچنان بر افزایش جمعیت تأکید میکردند. اما هنگامی که در اواخر دهۀ شصت، کارشناسان نسبت به انفجار جمعیت هشدار دادند، سیاستگذاران و فقها نیز نسبت به کنترل جمعیت واکنش نشان داده و سیاست کاهش و کنترل را در پیش گرفتند و این سیاست قریب به سه دهه منجر به محدودیت و کنترل جمعیت در ایران شد و اگر این سیاست همچنان ادامه پیدا کند، در آیندهای نهچندان دور کشور ما نیز دچار کاهش و پیری جمعیت و در نتیجه منجر به رکود و عدم پویایی و عدم اقتدار ملی خواهد شد.
رهبر انقلاب در سیاستهای جمعیتی که در سالهای اخیرابلاغ کردند، مواردی را مطرح نموده که کشور از این چالش جمعیتی خارج شود و پویندگی و بالندگی جمعیت را مدنظر قرار دادند واقعیت این است که سیاستهایی که در سه دهۀ اخیر در پیش گرفتیم، باعث این اتفاق شد و کنترل جمعیت روند خطرناکی پیدا کرد که در حال حاضر با مشکل مواجه شدهایم.
فرهنگ کمفرزندی و تکفرزندی، آفت کنترل جمعیت است و اما اینکه چه کارهایی باید بکنیم که جوانانمان را به این راه ترغیب کنیم. جوانان ما با وجود تحصیلات، کار ندارند و همین مشکلات باعث میشود که به ازدواج فکر نکنند. مسائل اقتصادی دسته به دست هم میدهد که جمعیت رو به کاهش رود. همۀ دنیا روی مسئلۀ جمعیت حساس هستند و یک کشور در دنیا با کثرث جمعیت آن دیده میشود. باید تلاش کنیم تا موضوع افزایش جمعیت تبدیل به فرهنگ شود و تلاش شود که شیوۀ نادرست تکفرزندی به فرهنگی تبدیل شود که هر خانواده با توجه به مقدورات و شرایطش، صاحب فرزند شود و فقط به تکفرزندی فکر نکند. این هدف نیازمند فرهنگسازی وسیعی است که تحدید جمعیتی فعلی را خنثی کند.
خرید متن کامل این پایان نامه در سایت nefo.ir
ما در گذشته تفکر دینی داشتیم که پدر و مادرهایمان معتقد بودند خدا روزیرسان است و خدا روزی بندهاش را میدهد. در دهههای چهل و پنجاه، مردم ما دغدغۀ فعلی را نداشتند و هر خانواده هفت هشت فرزند داشت. هر چه بهسمت ماشینیشدن پیش رفتیم جمعیت خانوادهها کمتر و کمتر شد. به دلیل مسائل اقتصادی، معیشتی و رفاهی خانوادهها کمتر به فکر فرزند بیشتر داشتن میافتند و جنبههای اقتصادی پررنگ شده و جنبههای اعتقادی در مورد روزیرسانی خداوند کمرنگتر شده است.
باید برای رسیدگی به وضعیت جمعیت، همه با هم آستین بالا زنیم چون این مسئله هم امنیت جامعه را تضمین میکند و هم بحث اقتدار. مقام معظم رهبری در بیانات ارزشمند خود مسئلۀ فرزندآوری را، امری جدی شمردهاند و آن را از مجاهدتها و وظایف خطیر زنان جامعه دانستهاند و بارهای روی این مسئلۀ حیاتی و بحث افزایش جمعیت تأکید کردهاند. بنابراین اگر نگاه ما به مسئلۀ جمعیت جدی نباشد مطمئناً در دو دهۀ آینده کشور ما هم مانند اروپاییها باید برای تولید نسل به مهاجرپذیری روی بیاورد و به سونامی پیری نسل دچار خواهد شد که این هم مشکلات خاص خود را دارا میباشد.
بنابراین با توجه به هشدارهای رهبر عظیمالشأن انقلاب، بهمنظور جلوگیری از پیری جمعیت و کاهش نیروی انسانی جوان، خلاق و پویا باید تمهیداتی اندیشید تا برنامۀ تنظیم خانواده را اصلاح کرد.
موضوع بحث در این پایاننامه نظر اسلام و فقهای امامیه در خصوص کنترل جمعیت میباشد، با فرض بر اینکه فرزندآوری یک ثروت روحی و روانی برای پدر و مادر و جامعه میباشد.
بیان مسئله
ما در این تحقیق برانیم که زمینههای فقهی فرزندآوری در اسلام را بررسی کنیم. فرهنگ کمفرزندی یا تکفرزندی باید تغییر کند وتبدیل به فرهنگی شود که هر خانواده با توجه به شرایط اقتصادی ورفاهی که دارد فقط به تکفرزندی فکر نکند این هدف نیازمند فرهنگسازی وسیعی است، که تهدید جمعیتی فعلی را خنثی کند.
برخی کوشیدهاندبه نام ادله بروندینی یا دروندینی، به ضرورت كنترل جمعیت در همه شرایط حكم نمایند؛ این در حالی است که منابع دینی، اعم از منابع دین مسیحیت، یهودیت و اسلام انسانها را به ازدیاد نسل و كثرت جمعیت تشویق میكنند.
در این نوشتار درصدد آن هستیم تا دیدگاه متفكران مسلمان را بررسی كرده و حقیقت امر در خصوص كنترل یا عدم كنترل جمعیت را از درون منابع دین اسلام كشف كنیم. طبیعتاً در بین آیات قرآن و روایات نیز به دو دسته دلیل گوناگون برخورد میكنیم. دستهای از آیات و روایات كه مشوّق كنترل جمعیّت و كم بودن زاد و ولد هستند و دستهای دیگر كه به زاد و ولد بیشتر تشویق نموده و با كنترل جمعیّت مخالف هستند. در ادامه این نوشتار با جمع این دو گروه از آیات و روایات و دیدگاه فقهای شیعه دراین خصوص را بررسی خواهیم كرد.
سؤالات تحقیق:
- مبانی فقهی و نظری کنترل جمعیت در اسلام چیست؟
- مبانی نظری و فقهی افزایش جمعیت در اسلام چیست؟
- جایگاه فرزندآوری در اسلام و فقه امامیه کجاست؟
فرضیات تحقیق:
- مبانی فقهی و نظری کنترل جمعیت، در فقهای شیعه برداشت عدهای از فقها از پارهای از آیات و استناد به بعضی روایات میباشد.
- فقهای شیعه در زمینه افزایش جمعیت همواره نظر مساعد داشتهاند و این برداشت مبتنی به پارهای از آیات و روایتهایی از پیامبر و ائمۀ معصومین میباشد.
- یکی از اهداف افزایش جمعیت در دیدگاه فقها و متفکران اسلامی و شیعی، بزرگ شدن امت اسلامی بوده؛ که در حال حاضر از آن به رابطه ازدیاد جمعیت و اقتدار ملی یاد میکنند. افزایش جمعیت همراه با کیفیت و پرورش فرزندانی پاک و صالح مایۀ افتخار، بالندگی و پویایی جامعۀ اسلامی میباشد.